-
1 cześć
czci; f(kult, uwielbienie) reverencecześć! — ( na powitanie) hi!, hello!; ( na pożegnanie) see you!
ku czci cześć — +gen in memory of
na cześć kogoś/czegoś — ( bankiet) in hono(u)r of sb/sth
* * *I.cześć1f.1. (= hołd) honor, Br. honour, homage; (= uwielbienie) adoration; (= szacunek) respect; ku czyjejś czci l. na czyjąś cześć in honor of sb, in sb's honor; oddawać komuś/czemuś cześć pay homage to sb/sth; okazywać komuś cześć pay homage to sb; winniśmy im najgłębszą cześć we owe them the deepest respect; z wielką/niezwykłą czcią with great/utmost respect.2. (= godność) honor, dignity, face; stracić/ocalić swoją cześć lose/preserve one's dignity; odsądzać kogoś od czci i wiary drag sb's name through the mire; przywracać kogoś do czci restore sb's good name.II.cześć2int.( powitanie)1. hi; hello; cześć, chłopaki! hi, guys!2. ( pożegnanie) see you (around); bye; bye-bye; Br. cheers; ta-ta; żart. adios (amigo); ciao; no to cześć see you later, then.3. no i cześć (= i na tym koniec) and that's (the end of) it; to moja sprawa i cześć it's my business, and that's the end of it.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cześć
-
2 serce
serce [sɛrʦ̑ɛ] nt2) ( część klatki piersiowej)3) ( usposobienie)miękkie/złote \serce weiches/goldenes Herz ntczłowiek wielkiego/małego serca [ lub o wielkim/małym sercu] großmütiger/kleinmütiger Mensch mbez serca herzlosz dobrego serca von Herzenokazywać komuś \serce jdm [seine] Zuneigung zeigen4) ( głębia duszy)w głębi serca im Grunde seines Herzensz głębi serca aus tiefstem Herzen ( geh)całym \sercem [ lub z całego serca] von ganzem Herzenz ciężkim \sercem schweren Herzens5) ( odwaga)mężne/waleczne \serce Herz nt eines Löwen, tapferes Herz ntpiernikowe \serce Lebkuchenherz ntzajęcze \serce Hasenfuß m, Hasenherz ntbrać [sobie] coś do serca sich +akk etw zu Herzen nehmen\serce mi się kraje es bricht mir das Herz, es zerreißt mir das Herzleży mi to na sercu das liegt mir am Herzenpodbić czyjeś \serce jds Herz erobernwkładać w coś dużo serca mit dem Herzen dabei sein, sich +akk einer S. +dat mit Haut und Seele verschreibenzłamać komuś \serce jdm das Herz brechen ( geh)ktoś nie ma do czegoś serca jd hat kein Herz für etw
См. также в других словарях:
oddawać – oddać cześć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywać (komuś, czemuś) głęboki szacunek, uznanie; otaczać kultem {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
honorować — ndk IV, honorowaćruję, honorowaćrujesz, honorowaćruj, honorowaćował, honorowaćowany 1. «uznawać coś za prawomocne» Honorować legitymację, paszport, zaświadczenie. 2. «płacić honorarium; wynagradzać, opłacać» Artykuły w czasopismach są honorowane… … Słownik języka polskiego
zgiąć — dk Xc, zegnę, zegniesz, zegnij, zgiął, zgięła, zgięli, zgięty, zgiąwszy zginać ndk I, zgiąćam, zgiąćasz, zgiąćają, zgiąćaj, zgiąćał, zgiąćany 1. «schylić, pochylić, skłonić ku ziemi; przygiąć» Rozprostować zgięte plecy. Wiatr zginał gałęzie. ◊… … Słownik języka polskiego
plecy — blp, D. plecyców 1. «tylna strona tułowia, część ciała od barków do pasa» Barczyste, szerokie, wąskie, zgarbione plecy. Szeroki, rozrosły w plecach. Uderzyć kogoś w plecy, po plecach. Mieć chustkę na plecach. Nieść wiązkę chrustu na plecach.… … Słownik języka polskiego
nosić — ndk VIa, noszę, nosićsisz, noś, nosićsił, noszony 1. «trzymając coś w rękach, na plecach lub w inny sposób, chodzić z tym (długo lub wielokrotnie); dźwigać» Nosić bagaże, paczki, skrzynie, toboły, walizki, ciężary. Nosić coś na plecach, na… … Słownik języka polskiego
czcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czczę, czci, czcij, czczony {{/stl 8}}– uczcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazywać komuś szczególny szacunek, cześć, przywiązanie; wyrażać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
nosić — 1. Ktoś niewart, żeby go (święta) ziemia nosiła «o kimś bardzo złym, niegodnym istnienia»: (...) niewart, żeby go święta ziemia nosiła (...) za to, co zrobił matce. Roz tel 1996. 2. Największy, najgorszy itp. leń, łotr, oszust itp. jakiego… … Słownik frazeologiczny
chylić czoło [czoła] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{przed kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywać komuś szacunek, cześć; uznawać czyjąś wielkość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chylimy dziś czoła przed bohaterskimi obrońcami Westerplatte. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
serce — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u człowieka i wielu zwierząt: główny organ układu krążenia, zbudowany z tkanki mięśniowej; wtłacza krew do naczyń krwionośnych, warunkuje ciągłe jej … Langenscheidt Polski wyjaśnień